این یک تصور غلطه که در شروع هر پروژه مسترینگ، ابتدا یک فیلتر high pass روی کار باز کنیم و شروع به حذف فرکانس‌های پایین کنیم.
در مسترینگ هدف اصلی ما راحت شدن از شر قسمتی از طیف فرکانسی نیست، بلکه می‌خواهیم تعادل فرکانسی آهنگ رو درست کنیم.
فیلتر high pass میتونه فاز سیگنال رو تغییر بده و کمی دیستورشن ایجاد کنه. این تغییرات تا حدودی نامحسوسن (مخصوصاً در فرکانس‌های بالا)، ولی بسته به نوع صدا، میتونن بعضی وقت‌ها شنیده بشن و مضر باشن و صدا رو کمی کدر و کثیف کنن. (البته این موضوع میتونه برای بعضی از افراد خوشایند هم باشه، چون همه اکولایزرهای معروف آنالوگ این مشکل (شاید هم حُسن٬) رو دارن.)
برای رفع مشکل فاز میتونید از اکولایزر linear phase استفاده کنید، ولی این هم بدون مشکل نیست، چون موجب pre-ringing میشه، که بخصوص روی صداهای hyper-dynamic مثل kick و درامز و پرکاشن تاثیر بدی میذاره، و اونا رو نرم میکنه و باعث میشه کوچیک‌تر صدا بدن.
هرچی شیب فیلتر high pass بیشتر باشه، مشکلاتی که به وجود میاره هم بیشتر میشه، چه در اکولایزر linear phase چه در اکولایزر non-linear phase یا minimum phase. از اونجایی که هر فیلتری با خودش عوارض جانبی هم داره، استفاده محتاطانه‌تر و سبک‌تر از فیلترها میتونه مشکلات رو کمتر کنه.
در مسترینگ، اول از فیلتر shelf استفاده کنید، اگه جواب نگرفتید و فقط اگه مجبور بودید، از فیلتر high pass استفاده کنید.
باید به آهنگ درست گوش بدید و اگه فرکانس‌های sub مشکل داشتن و در میکس درست نشده بودن، اونوقت اجازه داریم از فیلتر high pass در مسترینگ استفاده کنیم.
یادتون باشه:
- در کل وقتی از فیلتر high pass استفاده می‌کنید، peak سیگنال بالاتر میره و headroom شما کمتر میشه.
- فیلتر high pass میتونه DC Offset ایجاد شده در کانورت آنالوگ به دیجیتال رو حذف کنه.
- اگه هدف ما از high pass کردن اینه که کمپرسور بعد از اکولایزر درست‌تر کار کنه، باید به جاش سعی کنیم از کمپرسوری استفاده کنیم که عملکرد side chain رو روی خودش داشته باشه.
- نهایتاً استفاده از فیلتر high pass چیز بدی نیست، ولی از گوش‌هاتون کمک بگیرید؛ اگه داره کارشو درست انجام میده و مزیتی که به شما میده به عوارضش میچربه، ازش استفاده کنید.